نورپردازی یکی از موارد مهم در طراحی محوطه و ساختمان است.
اگر نورپردازی به درستی انجام شود میتواند نکات مثبت کار را برجسته کند ونقاط ضعف را پوشش دهد.
نورپردازی موجب میشود که فضا در تاریکی شب زنده شده و قابل استفاده باشد.
برای اینکه طراحی نورپردازی به درستی انجام گیرد باید تکنیک های نورپردازی را شناخت.
استفاده از این تکنیک ها موجب ارائه بهتر فضا به مخاطب میشود.
استفاده از تکنیک های نورپردازی در طراحی نور پردازی بامها، محوطه ها ،تراس ها، باغ ها، آبنما ها و…موجب امکان استفاده بهتر از محیط میشود.
تکنیک های نورپردازی با توجه به نحوه قرارگیری منبع نور:
-پرسپکتیوی: پیش زمینه روشن تر از پس زمینه طراحی میشود.
بربعضی محورها تاکید میکند و معمولا منظر را بزرگتر از چیزی که هست نشان میدهد.
-پرسپکتیو مدرن: بر تعداد محورهای بیشتری نسبت به نوع قبل تاکید میکند.
پس زمینه: به قسمت پشت و پس زمینه محیط نیز سیمای بطری میبخشد.
پیرامون: در این تکنیک روشنایی بصورت خطی در اطراف سطوح عمودی ایجاد میشود.
پیش زمینه: این تکنیک در تقابل با نورپردازی پس زمینه است و قسمت های نزدیک را روشن تر میکند.
تاکیدی: منظر را روشن تر از پیرامون خود میکند و نوعی کانون تابشی ایجاد میکند.
تاکیدی تزئینی: بر روی عناصر تزئینی تاکید میکند.
تزئینی: نور به عنوان المانی برای تزئین است.
تلفیقی: بوسیله تضاد نور بین قسمت های مختلف منظر
جشن ها و مراسم های ملی و مذهبی: با توجه به محتوای جشن ها
حجمی: با استفاده از منابع نوری چون فیبرهای نوری و نورهای لیزری
خطی: تاکید برروی خطوط در مسیرها یا نمای ساختمان.
دورنما: بر نمای دور تاکید میکند.
روبه بالا: نور از قسمت زیر می تابد.
روبه پایین: نور از قسمت بالا میتابد.
زاویه دار: با استفاده ازدو یا چند منبع نوری تحت زاویه های مختلف
زمین های بازی: با نور روشن، یکنواخت، بدون خیرگی و درخشش بیش از اندازه
کانونی(لکه ای): به منظور تاکید ونمایش عناصر خاص در پارک ها
گسترده محیطی: جهت روشنایی فضای چمن درختچه ها و پله ها
مهتابی: جهت ایجاد نوری شبیه نور مهتاب در محیط
مسیرهای پیاده رو: جهت پوشش سطح مسیر از نورهای گسترده با پایه کوتاه استفاده میشود.
نقطه ای: جهت تاکید بر یک موضوع خاص
ورودی: جهت طراحی ورودی فضا است و باید نور زیادی داشته باشد بخاطر امنیت بیشتر
هنرمندانه: نورپردازی باطراحی خاص صورت میگیرد.
یکنواخت: گسترش نور در فضا یکنواخت است.