آبیاری گل و گیاه آپارتمانی
آبیاری گل و گیاه آپارتمانی چنانچه درجه حرارت محیط و شدت نور در آپارتمان بیشتر شود نیاز گیاه به آب طبیعتاً بیشتر می‌شود.
گیاهانی که در گلدان‌های کوچک هستند یا برای مدتی خاک و یا گلدانشان تعویض نشده نسبت به گیاهانی که در گلدان‌های بزرگ بوده یا خاک آنها و گلدانشان تازه عوض شده، نیاز بیشتری به آب دارند.
در فصل پاییز که هوا رو به سردی می‌رود و به خصوص در فصل زمستان، رشد گیاه هم کمتر شده
و ممکن است به طور کلی متوقف گردیده باشد.
در این فصل که هنگام استراحت گیاه است، تبخیر آب داخل خاک گلدان نیز کمتر می‌گردد.
پس باید از میزان آبیاری آن کاسته و فواصل آن را زیادتر و از افراط در آبیاری آن خودداری نمود.
مجدداً در فصل بهار و تابستان میزان آبیاری را بسته به نیاز گیاه افزایش دهید.
به طور کلی گیاهان گوشتی و کاکتوس‌ها به فواصل آبیاری بیشتری نیاز دارند
تا گونه های دارای برگ‌های نازک نظیر حسن یوسف و پیله آ.
خلاصه اینکه هرچه گیاهان دارای برگ‌های پهن‌تر و بزرگ‌تر بوده و رشد سریع‌تر داشته باشند.
آبیاری
دفعات بیشتری به آب نیاز دارند. در هنگام آبیاری از آبی که سرد نبوده و دمای آن با درجه حرارت محیط زیست آن یکسان و کلر آن نیز خارج شده باشد استفاده نمایید.
جمع شدن آب در زیر گلدانی مضر است و آب اضافی بلافاصله بایستی تخلیه شود و هر چند ماه یک بار نیز اطمینان حاصل نمایید که آب از سوراخ تحتانی آن به آرامی خارج گردد.
خیس نگه‌داشتن مداوم خاک گلدان، هوای موجود در خاک را به بیرون می راند و سبب می‌شود ریشه‌های آن در اثر عدم تنفس پوسیده و در نتیجه گیاه تلف گردد.
درجه حرارت محیط زیست گیاهان، جنس گلدان، فصل و نوع خاک آن تأثیر مهمی در تنظیم آبیاری دارد.
یکی از علائم اولیه افراط در آبیاری، زرد شدن برگ‌های تحتانی نظیر دیفن باخیا و در برخی از گیاهان مانند لیندا لَخت و شُل شدن برگ‌های فوقانی آن است. توجه داشته باشید افراط در آبیاری علت مرگ بیشتر گیاهان آپارتمانی است.
