آبیاری دیوار سبز

آبیاری دیوار سبز ، بام سبز و گلخانه ها به روش قطره ای همیشه مورد استفاده بوده است.

در ایران این روش در دهه شصت ابداع شد و سطوح بزرگی با این روش آبیاری شدند

ولی با مرور زمان مزایا و معایب این نمایان شد.

هزینه‌های زیاد و تکنیک‌های نسبتا پیشرفته این روش و املاح و مواد جامد

معلق در آبهای کشور از معایب آبیاری قطره‌ای بوده است که می توان با نصب فیلترها از ورود مواد معلق در آب و همچنین رسوب جلو گیری شود ولی این روش در کشاورزی کمتر مورد استفاده بوده است.

ولی این دلیل نیست که روش آبیاری قطره‌ای را طرد شده بدانیم دنبال رفع معایب آن باشیم.

سیستم آبیاری دیوار سبز:

سیستم آبیاری گمبان یک سیستم کاملا در هم تنیده به پنل ها است.

در بالای هر پنل یک لوله آب 8 میلیمتری قرار می گیرد و در طول دیوار سبز کشیده می شود.

مخزن فوقانی هر پنل علاوه بر اینکه این لوله را در محلش ثابت نگه می دارد آن را از تحت فشار قرار گرفتن نیز محافظت می کند.

پنل ها همچنین این امکان را فراهم می کنند که آب مخزن به صورت یکنواخت به سمت 8 حفره پنل هدایت شود.

لوله های جانبی آبیاری دیوار سبز :

لوله های جانبی آبیاری قطره ای به رنگ نارنجی در طول پانل های سبز که محفظه ی ذخیره قرار دارد کشیده شده است.

در هر 15 سانتی متر سوراخ هایی برای خروج آب وجود دارد هر خط جانبی می تواند 19 لیتر آب را در ساعت با فشار بی اس ای خارج کند.

آب در محوطه  نگهداری مجموعه جمع آوری می شود تا هنگامی که به شیارهای موجود در جاگلی برسد.

سپس آب به حفره ی پایینی چکانده می شود جایی که دوباره این فرایند تکرار می شود و این فرایند تا هنگامی ادامه دارد که تمامی صفحه آبدهی شود آب مازاد از کف پانل به محفظه ی ذخیره ی پانل بعدی می ریزد.