آبنما پیش ساخته

آبنما پیش ساخته: مواردی هستند که بیشتر در پارکها ویلاها کاربرد دارد و استفاده آب در پارک های شهری بیشتر فضاهای جمعی به دلیل اهمیت آب در  کنار استخرها شکل گرفته است.

طراحان پارک سعی بر به برقراری ارتباط میان آب و انسان  دارند.

landscape fountain

آب مصارف مختلفی در طراحی و نگهداری فضای بیرون دارند که می توان نام برد. که بعضی از مصارف آن جنبه بصری و ذهنی دارند.

آبنما پیش ساخته

بعضی از مصارف مختلف جنبه کاربری دارند:

• جنبه های مصارف آب
• مصرف عمومی
• مصرف آبیاری
• کنترل کننده آب و هوا
• کنترل کننده صدا
• مصارف تفریحی

نقش آبنما در طراحی منظر

آبنما پیش ساخته را می توان در کنار، برکه، استخر،  آبشارو فواره در مناظر شهری ایجاد کرد .

ازآب به صورت مرکزیت، شکل دهنده، شکل پذیر، دعوت کننده، پیوند دهنده، جدا کننده، گذرا، جاری، منظرین، نمایشی در مفهوم معماری منظر، به صورت عینی و ذهنی استفاده می شود.

از نظر تاریخی احداث بسیاری از شهرهای جهان در ارتباط با وجود آب به منظورهای مختلف صورت گرفته است.

مشاهده حالات مختلف آب و صدای حاصل از آنها از نظر روانی افکار خسته انسان را التیام می بخشد.

عناصر بصری آب ویژگی های خاص خط، فرم، رنگ و بافت و حرکتی که آب ارئه می کند در تصاویر ذهنی ایجاد شده موثر می باشد.

معیار های طراحی آبنما

برای طراح هر جلوه از آب، معیارهای تاثیر گذار برکیفیت انواع آبنماها وجود دارد که به صورت زیر قابل دسته بندی هستند.

استخرها: غالبا به صورت سطوح بازتابنده کارایی دارند، برای اینکه بهتر انعکاس هایی را تولید کنند می بایست عمق کافی داشته و سطح منعکس کننده بسیار تراز باشد.

آبروها: برای بیان حرکت و نیز عدم تمرکز مفاهیم به رونده تاثیر حسی یک آبرو به حجم و شدت جریان آب و نیز به اندازه، شکل و شیب آبرو بستگی دارد.

نمایش حرکت آب بستگی به بستر آبرو بیان کننده روحیات محیطی و نظرات طراح می باشد.

آبشارها: نحوه فرو ریختن آب بستگی به حجم و شدت جریان آب، شرایط لبه ای که از ان فرو می ریزد،

ارتفاع و ماهیت آبشار و سطحی که در نهایت بر آن فرو می ریزد، امکانات نامحدودی راعرضه می کند.

با افزایش حجم آب، جریان آب منظم تر شده نقش سایر متغیرها، مانند شکل لبه، کم رنگ تر می شود.

فواره ها: برای جلب توجه به نقاط خاص و برای تاکید بر نقاطی که به دلایل دیگر متضمن مفاهیمی هستند

بسیار موثر هستند به کاربرده می شوند.

گاهی اوقات در محل برخورد محورهای دید قرار گرفته و در سایر مواقع به صورت تندیسی برای تاکید بر فضاهای دارای نقاط عطف به کاربرده می شود

و ازطریق تضاد بر ویژگی،تاکید بیشتری می کنند.