مراحل اجرای محوطه سازی

مراحل اجرای محوطه سازی ، یکی از سخترین مراحل کار محوطه سازی طراحی هوشمندانه و دقیق است

که نخستین اصل  دستیابی به اهداف بلند مدت است در محوطه سازی باید به  بسترهای گرم و خشک توجه خاصی داشت .

برای همین منظور پیش از هر چیز باید تحلیل بستر و نقشه پوشش گیاهی آماده گردد.

در تحلیل بستر مواردی نظیر شیب ، زهکشی ، جهت گیری شمالی جنوبی

و محل رویش گیاهان بومی، گیاهان مهاجر و بناهای موجود مشخص می گردند.

در نقشه پوشش گیاهی محل قرارگیری بسترهای پوشش گیاهی ، چمن مصنوعی، مسیرهای پیاده و سواره تعیین شده

و همچنین لیست گیاهان جدیدی که می باید به سایت افزوده گردند، معرفی می شوند .

در این مرحله باید به افزایش سطوح سایه دار توجه نمود تا بتوان از طریق آنها در میزان مصرف آب صرفه جویی نمود .

تحلیل خاک در محوطه سازی

خاک باید غنی باشد تا بتواند مواد مورد نیاز گیاهان را تامین کند به همین منظور باید

در مناطقی که خاک قابلیت جذب و نگهداری آب را ندارد ،

می توان با افزودن مواد ارگانیک ( از قبیل گود حیوانی ، پوشال ،و… به آن، این قابلیت را تا حدودی اصلاح نمود.

با این حال به دلیل بالا بودن دمای این گونه مناطق، مواد ارگانیک دوام چندانی نداشته

و در زمان کوتاهی خاصیت خود را از دست می دهند.

بدین ترتیب افزودن چنین موادی به خاک می بایست به شکل مستمر در طول سال انجام گیرد.

کاشت گیاهان بومی در خاک مناسب نیاز به اصلاح متناوب خاک را منتفی می سازد.

انتخاب بهینه گیاهان در محوطه سازی

کاشت گیاه مناسب در مکان مناسب مساله ای کلیدی در منظره سازی مناطق گرم و خشک به حساب می آید.

برای این منظور می بایست بسته به اقلیم و خاک منطقه گیاهان مناسب را انتخاب نموده،

سپس با توجه به نیاز به آب و آفتاب نسبت به کاشت آنها به صورت گروهی در مناطق مختلف بستر اقدام نمود.

بر این اساس می توان سه ناحیه برای کاشت گیاهان در نظر گرفت :

مراحل اجرای محوطه سازی با خاک و چمن مصنوعی و طبیعی

  • ناحیه طبیعی:

منطقه ای که در آن گیاهان بدون نیاز به آبیاری می توانند به رویش و زندگی خود ادامه دهند.

  • ناحیه مقاوم به خشکی:

گیاهان موجود در این ناحیه را گیاهان بومی و گونه های خاص متناسب تشکیل می دهند.

این گیاهان قادر به زندگی در نواحی مذکور بدون دریافت هرگونه آبياری کمکی خواهند بود.

  • ناحیه واحه ای:

گیاهان این منطقه احتیاج مداوم به آبیاری داشته و می بایست به صورت گروهی در کنار هم کاشته شوند.

کاشت گروهی چنین گیاهانی از آبیاری سراسر منظر با توجه به نیاز هر یک از گیاهان جلوگیری خواهد نمود.

نواحی واحه ای شامل بخش ورودی سایت، زمینهای چمن کاری شده و باغ های گل و درخت و میوه می باشند.

کاشت چنین گیاهانی در پای درختان سایه انداز، نیاز آبی را به گونه ای قابل ملاحظه کاهش خواهد داد.

گیاهان خانواده کاکتوس و آلوئه ها از گیاهان مناسب برای منظر سازی خشک است.